Την περασμένη βδομάδα,ένα μεσημέρι,χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας.Ρώτησα απο το θυροτηλέφωνο ποιός είναι,για να μην πάρω απάντηση.Εκνευρισμένος κατέβηκα κάτω,για να μείνω έκθαμβος απο αυτό που αντίκρυσα.Ένας μεγαλόσωμος,μαλλιαρός μαύρος σκύλος με κοίταζε στα μάτια.Πως χτύπησε το κουδούνι;Απο τότε,έρχεται σχεδόν κάθε μεσημέρι,ανάμεσα στις 2 και τις 4.Τον ταίζω,τον ποτίζω και τα λέμε.Ναι,η ζωή μου έχει γίνει σαν ταινία του Λύντς.Σύν το ότι είμαι συμβολιστής,και ο μαύρος σκύλος είναι έτσι κ αλλιώς ένας πανίσχυρος συμβολισμός για την ψυχική μου διάθεση...Φεύγω,πάω να παίξω με τον σκύλο που χτυπάει τα κουδούνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου