Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010


"Ώστε έτσι είναι να μην αντέχεις τον εαυτό σου...
Να μην μπορείς να βρείς ούτε μια διέξοδο.
Να μην μπορείς να χαρείς με τίποτα,
να μην μπορείς να λυπηθείς με τίποτα,
να μην μπορείς να νιώσεις τίποτα και για
κανέναν.
Να μην σε νοιάζει,να μην αισθάνεσαι,να
μην βλέπεις.
Τον ρώτησε γιατί πίνει.Του είπε πολλά,αλλά δεν μπόρεσε να του πεί την αλήθεια.
Έτσι κι αλλιώς,ίσως και να μην υπάρχει πια
αλήθεια.Ίσως και να μην υπήρξε ποτέ.Ίσως ακόμα κι αυτός να μην υπήρξε ποτέ.
Μιά μέρα,τα πάντα θα χαθούν,σαν δάκρυα στην βροχή.Και τότε,όλοι θα είμαστε καλά..."

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Please,make it rain when I die...

I ain't afraid of hurt
I've had so much it feels just like nomal to me now
I'm alone and I'm dancin',with you now,in your old room,in your old house
I'm alone and I'm dancin',with you now,in your old room,but there's nobody there
Now that you're gone
Now that you're gone for good
Everything you ever touched is undisturbed and hangs out
Like crime scene evidence undisturbed in dust
I don't dare touch anything because it's evidence of us
And it means everything
Well,sort of
I'm alone and I'm dancin',with you now,in your old room,in your old house
I'm alone and I'm dancin',with you now,in your old room,but there's nobody there
Now that you're gone
Now that you're gone for good
I'm alone and I'm dancing with you now
In your old room but there's nobody there
Now that you're gone
Now that you're gone for good
Gone

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Ο μαλάκας που χθές σκότωσε τον 15χρονο Αφγανό ήταν σίγουρα ένας απο αυτούς που τον Δεκέμβρη του 2008 τρελάθηκαν με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου.Και αποφάσισε πως τώρα θα κάνει την επανάσταση του.Μόνο που δεν το σκέφτηκε και πάρα πολύ καλά το πράγμα απ'ότι φαίνεται.Δεν χρειάζεται να έχεις εκπαίδευση κομμάντο για να ξέρεις πως τοποθετώντας μια βόμβα στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας είναι σχεδόν βέβαιο πως θα έχεις παράπλευρες απώλειες.Και όταν ο στόχος σου είναι κάτι τόσο ασήμαντο,γιατί,μην τρελαθούμε,ακόμα και αν η έκρηξη ισοπέδωνε το κτίριο της Ελληνικής Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων,δεν νομίζω πως θα ήταν και τόσο ισχυρό πλήγμα στο κατεστημένο,καλό θα ήταν να το ξανασκεφτείς λίγο.Μπράβο φίλε,κατάφερες να γίνεις ακριβώς ότι είναι και ο Κορκονέας:Δολοφόνος ενός 15χρονου...

Cocktail Of the Week!!!!!!!!!!!

BAD MOTHERFUCKER

750ml Jack Daniel's
σε σφηνακια

αν το κανεις και ζησεις,εισαι bad motherfucker....


Γιατι όπως ειπαν και οι jesus and mary chain...

I'm a mean motherfucker now,but i once was cool.....

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

space travels in my blood
and there ain't nothing I can do about it
long journeys wear me out
oh god we won't live without it
another guy is loving you now
another planet forever holding you down
another planet

"...Αξιολάτρευτο,γιατί είναι επώδυνο..."


Φεύγει και ο Μάρτιος...Είναι περίεργο να ζείς χωρίς να μετράς αντίστροφα,συνήθισα να μετράω μέρες,και τώρα έχω αποσυντονιστεί.Αυτή η πρώτη εβδομάδα πολιτικού βίου ήταν λίγο μπερδεμένη.Πολύ αλκοόλ,και πολύ ξενύχτι,σε συνδυασμό με πλήρη απραξία κατά την διάρκεια της ημέρας.Κάποιες ώρες,έχω την εντύπωση πως απο τον περασμένο Μάιο έχουν περάσει 25 χρόνια.Αισθάνομαι κουρασμένος,απογοητευμένος και δεν έχω διάθεση να αλλάξω τίποτα.Έχω βρεθεί σε μια κατάσταση in limbo,και δεν θέλω να βγώ.Η διάθεση μου αλλάζει κάθε μισή ώρα,και οι ανάγκες μου έχουν περιοριστεί στο να έχω τσιγάρα,λεφτά στην τσέπη,πάγο για το ποτό μου,και στεγνό στρώμα για να κοιμηθώ.Ανυπομονούσα να φτιάξει ο καιρός,τώρα δεν θέλω ούτε να βλέπω τον ήλιο,μου φαίνεται σαν βλασφημία ο καθαρός ουρανός,θέλω βροχή,κρύο,σύννεφα,θέλω όλα και όλοι να είναι σκατά σαν έμενα.Ικετεύω κάποιος να με στραβοκοιτάξει,να πεί κάτι λάθος,να μου δώσει μία αφορμή για καύγα.Μισώ τον εαυτό μου.Βαριέμαι.Αυτό είναι,πέρα και πάνω απ'όλα,βαριέμαι.Τα πάντα.Και 'μένα,πάνω απ'όλα.

Μπλα μπλα μπλα...

Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα,μπλα μπλα μπλα μπλα,μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα.Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα
μπλα μπλα.....Σαββάτο ήταν και πέρασε...Και ήρθε και η θερινή ώρα....Μπορώ να αρχίσω να ελπίζω πάλι.Ο χειρότερος χειμώνας της ζωής μου πέρασε.Απο'δώ και πέρα είναι μόνο κατηφόρα.Υay...

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010


Sweet cousine cocaine,lay your cool cool hand on my head
Ah,come on,sister morphine,you better make up my bed...

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010





Αυτός είναι ο στρατός σας.....Γι'αυτόν πληρώνετε εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο,για να ταίζετε φασιστικά ανθρωπόμορφα κτήνη.


Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010


..I can tell the wind is risin',the leaves tremblin'on the tree
Tremblin' on the tree
I can tell the wind is risin',leaves tremblin'on the tree
All I need is my little sweet woman
And to keep my company,hey,hey,hey,hey my company

I gotta keep movin',I gotta keep movin'
Theres a hellhound on my trail,hellhound on my trail....









http://www.youtube.com/watch?v=sqgcM_CmhdA

Top 10 Movies!!!

10.Fear And Loathing In Las Vegas
"... so now,less than five years later,you can go up on a steep hill in Las Vegas and look west,and with the right kind of eyes you can almost see the high-water mark-that place where the wave finally broke and rolled back."

9.The Bridges Of Madison County
"I don't want to need you,'cause I can't have you..."

8.Fight Club
"You met me at a very strange time in my life..."

7.Casablanca
"Of all the gin joints in all the towns in all the world,she walks into mine..."

6.In The Mood For Love
"That era has passed.Nothing that belonged to it exists any more.He remembers those vanished years.As though looking through a dusty window pane,the past is something he could see,but touch.And everything he sees is blurred and indistinct."

5.The Seventh Seal
"To believe is to suffer.It is like loving someone in the dark who never answers."

4.High Fidelity
"...if you really wanted to screw me up,you should have gotten to me earlier..."

3.The Big Lebowski
"-What do you do for recreation?"
"-Oh,the usual...I bowl...Drive around...The occasional acid flashback..."

2.True Romance
"...you just said you love me,now,if I say I love you and just throw caution to the wind and let the chips fall where they may and you're lying to me I'm gonna fuckin'die..."

1.Apocalypse Now!
"..have you ever considered any real freedoms?Freedom from the opinions of others...even the opinions of yourself?..."
Rothmans International
Jack Daniel's
Ρύζι
Μπανάνες
Βενζίνη
Μουσική.
Να μην ξυπνάς ποτέ πριν τις 2.

Η συνταγή της επιτυχίας....
"I knew a phoenix in my youth,so let them have their day"
W.B.Yeats

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010


Nature's first green is gold

Her hardest hue to hold

Her early leaf's a flower,

But only so an hour
Then leaf subsides to leaf
So Eden sunk to grief,

So dawn goes down today

Nothing gold can stay...


Jack Frost



Θέλω να παω σε μια παραλία.Να κάτσω στον ήλιο και να χαζεύω την θάλασσα.Και να έχει ησυχία.Απόλυτη ησυχία.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

The sun is gone,and that's all I really know
No angels in the air
With hearts as good as gold
The closer you stand at the gates
The more the gates are closed

Theses darkened days
Make somebody hungry and thirst
The blessed burns the sun
He's throwin' shadows on the earth
The shadow you find at the gate
And all the gates are closed
Oh yeah

Anytime you find your race is run
Felt much colder standin' in the sun
Waitin' for some warmth and comin'down
Felt much older than I really was
Waitin' for some warmth and comin'down

The sun is gone,yeah that's all I really know
No angels in the air
With hearts as good as gold
The closer you get at the gates
The more the gates are closed

Anytime you find you race is run
Felt much colder standin'in the sun
Waitin'for some warmth and comin'down
Felt much older than I really was
Waitin' for some warmth and comin'down
Felt much older than I really was
Waitin'for some warmth and comin'down
Felt much older standin' in the sun
Waitin' for some warmth and comin'down....

http://www.youtube.com/watch?v-GYtVNatwlAo

Ο Μαύρος Σκύλος


Την περασμένη βδομάδα,ένα μεσημέρι,χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας.Ρώτησα απο το θυροτηλέφωνο ποιός είναι,για να μην πάρω απάντηση.Εκνευρισμένος κατέβηκα κάτω,για να μείνω έκθαμβος απο αυτό που αντίκρυσα.Ένας μεγαλόσωμος,μαλλιαρός μαύρος σκύλος με κοίταζε στα μάτια.Πως χτύπησε το κουδούνι;Απο τότε,έρχεται σχεδόν κάθε μεσημέρι,ανάμεσα στις 2 και τις 4.Τον ταίζω,τον ποτίζω και τα λέμε.Ναι,η ζωή μου έχει γίνει σαν ταινία του Λύντς.Σύν το ότι είμαι συμβολιστής,και ο μαύρος σκύλος είναι έτσι κ αλλιώς ένας πανίσχυρος συμβολισμός για την ψυχική μου διάθεση...Φεύγω,πάω να παίξω με τον σκύλο που χτυπάει τα κουδούνια...

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010


If you see her,say hello,she might be in Tangier
She left here last early spring,she's living there I hear.
Say for me that I'm all right,though things get kind of slow
She might think that I've forgotten her,don't tell her it isn't so.


We had a falling out,like lovers often will
And to think of how she left that night,it still brings me a chill
And though our separation,it pierced me to the heart
She still lives inside of me,we've never been apart.
If you get close to her,kiss her once for me.
I've always had respected her,for doin' what she did and get me free
Oh,whatever makes her happy,I won't stand in her way.
But the bitter taste still lingers on,from the night i begged her stay.

I see a lot of people as I make the rounds
And I hear her name here and there as I go from town to town
And I've never gotten used to it,I've just learned to turn it off
Either I'm too sensitive,or else I'm getting soft.

Sundown,yellow moon,I replay the past
I know every scene by heart,they all went by so fast
If she's passin'back this way,I'm not that hard to find
Tell her she can look me up,if she's got the time




Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Στην αρχή έχει και την πλάκα του...Είσαι θυμωμένος,είσαι πληγωμένος,όμως προσπαθείς να το διασκεδάσεις.Προπονείσαι για άγρια ξενύχτια,πίνεις όσο μπορείς,πονάς και υποφέρεις,και βασανίζεις τον εαυτό σου,για να υποφέρεις κι άλλο...Όπως στην εφηβεία,που το να πονάς φάνταζε τόσο γαμάτο,και η μουσική ακουγόταν μαγική εξ'αιτίας αυτού,και τα μεθύσια έμοιαζαν ηρωικές πράξεις αυτοχειρίας,και τα ξενύχτια σε έκαναν σοφότερο.Οι εποχές που η θάλασσα την ώρα που έδυε ο ήλιος δεν ήταν θάλασσα,ήταν οι απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν ήξερες.Ο μοναχικός νυχτερινός περίπατος μέσα στη βροχή ήταν η στιγμή που θα σου έδεινε την έμπνευση να γράψεις το ποίημα σου...Τώρα όμως....Δεν είσαι παιδί πιά.Και δεν έχει πλάκα.Το αλκοόλ δεν μοιάζει να είναι και πολύ καλή λύση,τα μπάρ που συχνάζεις τα σιχαίνεσαι,τις γκόμενες που γνωρίζεις τις βαριέσαι.
Στην αρχή,έχει μια άγρια ομορφιά να βλέπεις την σχέση σου να τελειώνει.Έχει μια περίεργη μυρωδία,μια αίσθηση που μοιάζει λίγο με την αίσθηση που είχες όταν άρχιζε.Υποθέτω πως και στις δυο περιπτώσεις η αίσθηση ήταν αυτή της terra incognita,που σε τρομάζει και σε γοητεύει ταυτόχρονα.Όταν όμως φύγει ο θυμός,και η απογοήτευση,και τα νεύρα και τα ξενύχτια αρχίσουν να γίνονται μάταια,τότε το μόνο που μένει η πικρή γεύση.Και ο πόνος.Και η μοναξιά.Και αυτό το φρικτό συναίσθημα,να θυμάσαι όμορφες,υπέροχες στιγμές,που σου ξεσκίζουν την ψυχή.Αξιολάτρευτο...
4 μήνες να κυνηγάω δράκους...Δεν κατάλαβα πως πέρασαν 4 μήνες...ΟΚ,ήμουν λίγο απασχολημένος και με κάποια άλλα πράγματα,αλλά....4 μήνες είναι πολύς καιρός.Νομίζω πώς πέρασα 132.000 φορές από όλα τα στάδια ψυχικής διάθεσης σ'αυτό το διάστημα.Και τώρα,αυτό που έμεινε,είναι κάτι νύχτες σαν αυτή,να σκέφτομαι.Ένα σπίτι,μιά βόλτα,ένα Καφέ,μια ταινία...Ποιόν κοροιδεύω,όλα αυτά έχουν σημασία επειδή ήσουν και εσύ εκεί.Ήσουν μαζί μου,και αυτό ήταν απλά υπέροχο.Κα τώρα δεν είσαι,και δεν είναι και τόσο υπέροχο,αλλά δεν γαμιέται,μέρα με τη μέρα συνηθίζω....
Το κεφάλι μου πάει να σπάσει,το στομάχι μου αναβλύζει θειάφι,οι φλέβες μου είναι διυλιστήριο,ο Ryan Adams κλαίει στο πλατώ,αρχίζει να χαράζει,είμαι σχεδόν 28,είναι Μάρτιος,είναι 2010 και μου λείπεις πάρα πολύ...Και αυτό τελικά,δεν αλλάζει με τίποτα...

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

A farewell to all that...


Έχουμε και λέμε:
305 ημέρες
Σε άδεια,ή σε φύλλο πορείας:53
Υπηρετήσιμες:252
59 ημέρες χωρίς υπηρεσία
193 εν υπηρεσία
62 ημέρες προκάλυψη
13 θαλαμοφύλακας
2 Λοχίας Υπηρεσίας
4 ΒΑΥΔΜ
68 Σκοπός
44 Περίπολο

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

"If you do anything regularly for a while,sooner or later the weirdos will show up"
Jeff Buckley

Γιατί,ενώ το περίμενα τόσο καιρό,αισθάνομαι τόσο ανάμεικτα αισθήματα;
Και,το αιώνιο ερώτημα:Now what?

Αντί επίλογου...







Στην Αυλώνα,τηνΣπάρτη,το Πρωτοκκλήσι,τον Βύρωνα.Στις σκοπιές,στα περίπολα.Στα 22 τσιγάρα που κάπνισα σε ένα Γερμανικό.Στο χιόνι,στο ύψωμα 1164,στο Γιαννούλη και τον Μαύρο Όγκο,στο ποτάμι,στα κουνούπια,στην Αννούλα και το Χαρέτσι,το Black Rose,το Nόστος,τον Βλάσση,το ΚαΨιMinistry,τον Μυστρά,στο Σ.Ε.Ο.Α.Α.Π.Χ.Δ.,στα παιδιά που γνώρισα,στα παιδιά που ξέχασα,στον Μητσάρα,στην μαμά,στο ΜΕΤΑΧΑ,στην κοπέλα που με κέρασε τσιγάρο ένα απόγευμα στις γραμμές,στην 11/11,στα αρχίδια μου,τελείωσε και αυτό,τα κατάφερα,μπράβο μου,δεν ήταν τίποτα,στο ένα πόδι το έκανα....Στην Σ.
















Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

From safety to where?

1,5 μήνα Κ.Ε.Τ.Θ.
1 μήνα Κ.Ε.Ε.Μ.
5 μήνες Dachau
2,5 μήνες Σ.Α.Ν.
Και η ζωή συνεχίζεται...

Woe

we got some poison in us
cyanide and nicotine
more than you've ever seen
more than I can believe
woe....woe....woe....
guns,guns they all got guns
now they wanna shoot someone
I'd rather be drunk than dead
or go where Jesus fled
so I'll get drunk again
or maybe not
woe...woe...woe...
I saw on a tombstone
He came to this world alone
spent all his time alone
He left this life alone
woe...woe....woe...
48 ώρες στεγνός...
Και βαριέμαι....

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010


Γάλλος ανιχνευτής,στο κέντρο της έρημης La Malmaison,αμέσως μετά την ανακατάληψη
της πόλης,το 1917.

The Last Detail...

DAWN PATROL

2 και βραδιάζει...
Και περιπολάρχης 3-6...
Με δανεικό όπλο.
Ποτέ μην λές ποτέ.
Έστω.
Sursum Corda.

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Φόρα την στολή σου.
Σου μεγάλωσε λίγο.
Ή της μίκρυνες εσύ.
Όπως και να΄χει,σου πάει.
Εκεί κατάντησες.
Να μπορείς να κοιταχτείς στον καθρέπτη,
ντυμένος έτσι,και να πείς οτι σου πάει.
Φόρα και το ΤΑΠ σου,το δεύτερο.
Το πρώτο το έχει κάποιος άλλος.
Αυτό δεν το φόρεσες ποτέ.
Τότε που το πήρες το κοίταξες και έκλαψες.
Κανένας δεν ήξερε γιατί.
Τώρα,ίσως ούτε εσύ ξέρεις.
Φόρα τα όλα.
Κέρδισες το δικαίωμα να τα φοράς.
Δεν ήθελες,και όμως,τώρα σου φαίνεται περίεργο που θα τα αποχωρηστείς.
Δεν το έχεις καταλάβει,αλλά όλα αυτά τελείωσαν.
Τέρμα.
Ποτέ ξανά.
Ξέρω,αλλιώς τα περίμενες.
Τί να κάνουμε,έτσι είναι.
Επτά να πέφτεις,οκτώ να σηκώνεσαι.
Εσύ τα έλεγες αυτά.
Έλα,βάλε τα καλά σου,είναι ώρα να πηγαίνεις.
Τί;Μόνος σου;Εννοείται πως ναί,μόνος σου.
Γιατί,απο την πρώτη μέρα μόνος δεν ήσουν;
Και τα κατάφερες μιά χαρά.
Μην πιστέψεις τίποτα άλλο.
Μιά χαρά...
Αντέ,πήγαινε....

Drive all night

Αφιερωμένο σε όποιον βγήκε ένα απόγευμα για τσιγάρα και οδήγησε 136 χλμ....
When I lost you honey sometimes I think I lost my guts too
And I wish God would send me a word
send me something I'm afraid to lose
Lying in the heat of the night like prisoners all our lives
I get shivers down my spine and all I wanna do is hold you tight
I swear I'll drive all night just to buy you some shoes
And to taste your tender charms
And I just wanna sleep tonight again in your arms
Tonight there's fallen angels and they're waiting for us down the street
Tonight there's calling strangers.
hear them crying in defeat.
Let them go,let them go,let them go,
do their dances of the dead(let them go right ahead)
You just dry your eyes girl,and c'mon c'mon
c'mon let's go to bed,baby,baby,baby
There's machines and there's fire waiting on the edge of town
They're out there for hire but baby they can't hurt us now
Cause you've got,you've got,you've got,
you've got my love,you've got my love
Through the wind,through the rain,the snow,the wind,the rain
You've got,you've got my,my love
heart and soul

You can never go home again.......

Έτσι είναι όταν χάνεις το μυαλό σου....
Δεν θέλεις να βγείς,και όμως,είσαι έξω κάθε βράδυ.Πίνεις,γελάς,πίνεις,γνωρίζεις κόσμο.Θες να τρέξεις μακριά,σιχαίνεσαι τα μπάρ που συχνάζεις τώρα,κι όμως κάθε βράδι είσαι εκεί.
Έχεις οξύ στο στόμα σου μόνιμα,και το φαγητό είναι ανεπιθύμητο.Δεν μπορείς να ακούσεις το δράμα κάποιο άλλου,και να ξεχάσεις το δικό σου,είσαι καλά εδώ.Δεν θες να ακούσεις οτι θα περάσει,ούτε οτι δεν σου αξίζει αυτό,ξέρεις οτι το να εκλογικέυεις τον πόνο δεν θα σε κάνει καλά.Καμία λέξη,καμία κουβέντα,κανένα ποτό,κανένα ναρκωτικό,κανένα τραγούδι,κανένα μουνί δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.Οι σκέψεις σου δεν βγάζουν νόημα,αλλά είναι ότι έχεις,και παρ'όλο που ξέρεις πως είναι λάθος,τις πιστεύεις.Ξέρεις πολύ καλά οτί αποκλείεται να κρατήσει για πάντα αυτός ο πόνος,αλλά δεν υπάρχει και κάτι για να σε κάνει να νιώσεις ότι όντως δεν θα κρατήσει για πάντα.
Οπότε βγαίνεις έξω,είσαι μεθυσμένος και κεφάτος,και όλοι σε προτιμούν έτσι,οπότε κανείς δεν ρωτάει τι έγινε χθές,γιατί έχουν βαρεθεί να σε βλέπουν διαλλυμένο,ή να τρομάζουν απο την συμπεριφορά σου.Προτιμάν να αντιμετωπίζουν αυτή την έκδοση σου,έστω και αν η ευτυχία σου τώρα κρατάει μόνο μερικά δευτερόλεπτα,όταν οδηγάς με απίστευτη ταχύτητα σε ένα μικρό δρομάκι,όταν ακούς πολύ δυνατά κάποιο αγαπημένο τραγούδι,όταν στις φλέβες σου κυλάει οινόπνευμα,η κάποιο χημικό,η τα λίγα δευτερόλεπτα που επειδή είσαι τόσο μεθυσμένος,μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου και να φανταστείς ότι αυτή που αναστενάζει πάνω σου,είναι κάποια άλλη.
Και τώρα είσαι μεθυσμένος.Είναι Κυριακή βράδυ,τριγύρω σου δεκάδες γυναίκες,σε κοιτάζουν,θέλουν να τις κοιτάξεις,να τους μιλήσεις,γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι εσύ απλά θέλεις να πνιγείς.Και ξαφνικά μέσα στον πανικό,αισθάνεσαι στην τσέπη σου το κινητό σου να δονείται.Όχι την "έχεις μήνυμα δόνηση",αλλά την"έχεις κλήση".΅Συνηδητοποιείς ότι έιναι 3:29 το πρωί.Κοιτάς την οθόνη.Ανώνυμο.Πανικοβάλεσαι.Ίσως να είναι αυτή.Ίσως να μην αντέχει άλλο.Πάς κάπου με ησυχία.Απαντάς.Μαγνητοφωνημένο μήνυμα απο την εταιρεία σου.Θέλεις απλά να γίνει κάτι μαγικό και να επιστρέψεις στην μήτρα,μόνο και μόνο για να μην ξαναβγείς απο εκεί ποτέ.Αντ'αυτού,πας πίσω στο μπάρ.Παραγγέλνεις ποτό.Αυτή κάθεται ακόμα εκεί.Σε κοιτάζει και χαμογελάει.Απόψε θα είσαστε καλά μαζί.Το πρωί που θα καταλάβεται και οι δύο οτι δεν είσαστε και τόσο διαθέσιμοι,απλά θα της χαμογέλασεις,θα την φιλήσεις στο μάγουλο και θα φύγεις.Χαράζει.Αγοράζεις τσιγάρα και καφέ.Το κεφάλι σου πονάει,διψάς,είσαι κουρασμένος και κρυώνεις.Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και κατεβαίνεις.Το κέντρο είναι έρημο.Η παλιά γειτονία....Στρίβεις.Κάνε τον κύκλο καλύτερα.
You can never go home again....

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Το ξέρω.
Καλύτερες.
Μέρες.
Καλύτερες απο τί;
Απο τις παλιές καλές μέρες;
Δεν υπάρχουν παλιές καλές μέρες.
Υπάρχουν μόνο ΜΕΡΕΣ.
Και νύχτες.
Και οι νύχτες κρατάνε περισσότερο απο τις μέρες.
Απλά ένα σχόλιο κάνω,όχι πώς παραπονιέμαι.
Καλύτερες.....χειρότερες.....Δεν γαμιέται....
Θα έρθουν μέρες.

Τέσσερις το πρωί

Η ώρα της νύχτας μέσα στη μέρα.
Η ώρα του γυρίσματος από πλευρό σε πλευρό.
Η ώρα για τους μεσόκοπους.

Η καθαρή ώρα για το λάλημα των πετεινών.
Η ώρα που μας απαρνιέται η γή.
Η ώρα των σταγόνων από σβησμένα άστρα.
Η ώρα του "τι κι αν μετά από μας δεν υπάρχει τίποτα".

Μια άδεια ώρα.
Άχαρη,στείρα.
Απ'όλες τις ώρες η χειρότερη.

Κανένας δεν είναι στα καλά του στις τέσσερις το πρωί.
Κι αν άσπρα μυρμήγκια νιώθουν ωραία στις τέσσερις το πρωί
-ας συγχαρούμε τα μυρμήγκια.Κι ας γίνει πέντε η ώρα
αν σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να ζούμε.

Vislava Simborska

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Saint Helena of the mind...

Ο Βοναπάρτης δεν τα παράτησε μετά το Φοντανμπλέ.Πήγε στον Έλβα,ανασυντάχθηκε,σκέφτηκε,σχεδίασε και έδρασε.
Αποβιβάστηκε στην Γαλλία σχεδόν έναν χρόνο μετά,και ξεκίνησε αυτό που
ονομάσαν "100 μέρες".
Μετά το Βατερλώ όμως,ήξερε πως ήταν ολοκληρωτικά και χωρίς επιστροφή ηττημένος.
Πρέπει να αισθάνθηκε φρικτή μοναξιά όταν αποβιβάστηκε στη Αγιά Ελένη.
Οι αναμνήσεις απο τις ένδοξες ημέρες,σε συνδυασμό με την βεβαιότητα πως όλα αυτά
ανήκουν πλέον οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν,πρέπει να έκανε την παραμονή του εκεί αβάσταχτη.

Το πιο θλιμμένο ποίημα

Μπορώ να γράψω το πιο θλιμμένο ποίημα απόψε.

Να γράψω,για παράδειγμα:"η νύχτα ήταν γεμάτη απο αστέρια
και τα αστέρια,γαλάζια,τρεμοπαίζουν στον ορίζοντα"

Ο νυχτερινός άνεμος στροβιλίζεται στον ουρανό και τραγουδά.

Μπορώ να γράψω το πιο θλιμμένο ποίημα απόψε.
Την αγαπούσα,και μερικές φορές με αγαπούσε και εκείνη.

Κάτι νύχτες σαν αυτή,την κρατούσα στα χέρια μου.
Την φίλησα τόσες φορές κάτω απο τον απέραντο ουρανό.

Με αγαπούσε,μερικές φορές την αγαπούσα κι εγώ.
Πως θα μπορούσα να μην αγαπήσω τα πελώρια,ακίνητα μάτια της.

Μπορώ να γράψω το πιο θλιμμένο ποίημα απόψε.
Να σκεφτώ οτι δεν την έχω.Να αισθανθώ οτι την έχασα.

Να ακούσω την αχανή νύχτα,πιο αχανή χωρίς εκείνη.
Και το ποίημα πέφτει στην ψυχή σαν δροσιά στο γρασίδι.

Τι σημασία έχει που η αγάπη μου δεν μπόρεσε να την κρατήσει.
Η νύχτα είναι γεμάτη άστρα,και εκείνη δεν είναι μαζί μου.

Αυτό είναι όλο.Κάπου μακριά,κάποιος τραγουδά.Κάπου μακριά.
Η ψυχή μου είναι χαμένη χωρίς εκείνη.

Σαν για να την φέρω κοντά,τα μάτια μου την ψάχνουν.
Η καρδιά μου ψάχνει για εκείνη,και εκείνη δεν είναι μαζί μου.

Η ίδια νύχτα που ξασπρίζει τα ίδια δέντρα.
Εμείς,εμείς που είμασταν,δεν είμαστε πια το ίδιο.

Δεν την αγαπάω πιά,αλήθεια,αλλά πόσο πολύ την αγάπησα..
Η φωνή μου έψαχνε τον άνεμο για να αγγίξει την ακοή της.

Κάποιου άλλου.Θα είναι κάποιου άλλου.Όπως κάποτε άνηκε
στα φιλιά μου.
Η φωνή της,το ελαφρύ κορμί της.Τα απέραντα μάτια της.

Δεν την αγαπάω πιά,αλήθεια,αλλά ίσως την αγαπάω.
Η αγάπη είναι τόσο σύντομη και η λήθη τόσο διαρκής.

Επειδή νύχτες σαν αυτή την κράτησα στα χέρια μου,
η ψυχή μου είναι χαμμένη χωρίς εκείνη.

Μολονότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά που μου προκαλεί πόνο,
και αυτό ίσως είναι το τελευταίο ποίημα που γράφω για εκείνη.

Pablo Neruda,1904-1973

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010


Oh,she just left you missed her
go on home the sex theater is closed
cracked mouth too dry to drink
at least the sand is cold
wish the sea would drown the freeway
instead,girls stare in dead-eyed wonder
they can't walk with fallen soldiers
used by cops who fucked inside abandoned boarding houses
Go on fast before the beast catches the bastard
Draggin'the chain down,down,down
Who'll say it
tell me
no one else is here,come on
Nothin'to believe is to be blessed,come on
Who's layin' low,you said
Whether veins,the bones to be
good or bad,the death of me
Just make it quietly
Oh,who knows my sister
can't anyone admit the fact that they infected her
She said the sun was gonna burn and blister
My blood
Godspeed
God
Love her
Farewell honey
Yeah......
......sidewalks and streets,sidewalks and streets......

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Cocktail Of The Week!!

BLACON SUNRISE

2 μεζούρες αψέντι
1 μεζούρα χυμό λεμονιού
1 μεζούρα χυμό πορτοκάλι
1 κουταλάκι καφέ ζάχαρη

Σε ψηλό ποτήρι βάζουμε το αψέντι,μετά τους χυμούς,συμπληρώνουμε με πάγο,και ρίχνουμε την ζάχαρη απο πάνω.Απολαμβάνουμε υπεύθηνα....
Θέλω
να
μην
σκέφτομαι
άλλο.


Δεν θα συναντηθούν πια τα μάτια μου με τα μάτια σου,
δε θα γλυκαθεί πια μαζί με σένα ο πόνος μου.
Όμως όπου κι αν πάω,θα σηκώσω τη ματιά σου.
Κι όπου κι αν πας,θα σηκώσεις τον πόνο μου.
Ήμουνα δικός σου,ήσουνα δική μου,τι περισσότερο,
μαζί κάναμε μια στροφή στο δρόμο όπου ο έρωτας πέρασε.
΄Ημουνα δικός σου,ήσουνα δική μου.Εσύ θα είσαι εκείνου που σ'αγαπάει,
εκείνου που κόβει στον κήπο σου ό,τι έσπειρα εγώ.
Εγώ φεύγω.Είμαι θλιμμένος,όμως πάντα είμαι θλιμμένος.
Έρχομαι απο τα μπράτσα σου.Δεν ξέρω προς τα πού πάω.
Απ'την καρδιά σου μου λέει αντίο ένα παιδί.
Κι εγώ του λέω αντίο.

"DON'T TRY'


....Ο Λέσλι έφτιαξε ένα ουίσκι με νερό και
κάθισε και έπινε.Το ραδιόφωνο έπαιζε
τραγούδια του Κόπλαντ.Ο Κόπλαντ δεν
ήταν τίποτα εξαιρετικό,αλλά ήταν προτιμότερος απο τον Σινάτρα.Έπαιρνες ό,τ μπορούσες και προσπαθούσες να τα βγάλεις πέρα μ'αυτό-να τι του είχε πεί ο γέρος του.Γάμα τον γέρο του.Γάμα όλα τα φρικιά του Ιησού.Γάμα τον Μπίλλυ Γκράχαμ και το κωλοφράκο του.
Ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα.Ήταν ο Σόννυ,ο ξανθός νεαρός που έμενε απέναντι,στην άλλη πλευρά της αυλής.Ο Σόννυ ήταν μισός άντρας και μισός ψωλή και βρισκόταν σε σύγχηση.Τα περισσότερα παιδιά με μεγάλες ψωλές είχαν πρόβλημα μετά το γαμήσι.Αλλά ο Σόννυ ήταν λεπτότερος απο τους περισσότερους,ήταν ήπιος,ευγενικός και διέθετε κάποια εξυπνάδα.Ακόμη και χιούμορ μερικές φορές.
-Γειά σου Λέσλι,θα'θελα να σου μιλήσω για λίγο
-Εντάξει,μόνο που νιώθω λίγο κουρασμένος.Ήμουνα στον ιππόδρομο όλη μέρα.
-Άσχημα μαντάτα;
-Όταν τελείωσαν οι κούρσες και γύρισα στο πάρκινγκ,ανακάλυψα οτι κάποιο κάθαρμα μου είχε ξηλώσει τον προφυλακτήρα απ'το αμάξι.Χέσε μέσα που λένε.
-Πως τα πήγες με τα άλογα;
-Κέρδισα 280 δολάρια.Αλλά είμαι κουρασμένος.
-Καλά.Δεν θα μείνω πολύ.
-Εντάξει.Τι συμβαίνει,πάλι με την κυρά σου τα'χεις;Γιατί δεν της τραβάς μερικές σφαλιάρες να συνέλθει;Θα νιώσετε κι οι δυο καλύτερα.
-Όχι,με την κυρά μου είμαι εντάξει.Απλώς.....χεσ'τα,δεν ξέρω.Τα πράγματα δεν πάνε καλά.Δεν μπορώ να χωθώ πουθενά.Δεν μπορώ να αρχίσω τίποτα.Όλες οι πόρτες είναι κλειστές για μένα.
-Γάμησε τα.Έτσι είναι τα πράγματα.Η ζωή είναι άδικη,αλλά εσυ είσαι μονάχα 27 χρονών.Δεν μπορεί,κάτι θα καταφέρεις.
-Εσύ τι έκανες στην ηλικία μου;
-Ήμουνα σε χειρότερη θέση απο εσένα.Ξάπλωνα μεθυσμένος,τη νύχτα,σε κάποιο δρόμο,μέσα στο σκοτάδι,με την ελπίδα πως θα περνούσε κάποιος με το αυτοκίνητο του απο πάνω μου.Μάταια όμως.
-Δεν μπορούσες να σκεφτείς τίποτα καλύτερο;
-Το πιό δύσκολο πράγμα είναι να μαντέψεις ποιά πρέπει να είναι η πρώτη σου κίνηση.
-Ναι.Όλα μοιάζουν τόσο ανώφελα.
-Σκοτώσαμε τον γιό του Θεού.Νομίζεις ότι θα μας το συγχωρήσει ο Μπάσταρδος;Μπορεί να είμαι τρελός,αλλά ξέρω πως δεν πρόκειται να το κάνει!
-Εσυ μπορεί να κάθεσαι εδώ πέρα,μέσα στην τριμμένη ρόμπα σου,και πίνεις τον περισσότερο καιρό,αλλά είσαι πιο λογικός απο τον καθένα.
-Μ'αρέσει αυτό.Ξέρεις πολύ κόσμο;
Ο Σόννυ ζάρωσε τους ώμους του.
-Εκείνο που θέλω να ξέρω είναι:υπάρχει κάποια διέξοδος;
-Δεν υπάρχει αγόρι μου.Οι ψυχίατροι μας συμβουλέυον να παίζουμε σκάκι ή να κάνουμε συλλογές απο γραμματόσημα ή να παίζουμε μπιλιάρδο.Σκέψου οτιδήποτε θέλεις εκτός απο κάποια πλατύτερη διέξοδο.
-Το σκάκι είναι βαρετό.
-Όλα είναι βαρετά.Δεν υπάρχει διαφυγή.Ξέρεις τι έγραφε το τατουάζ που χάραζαν στα μπράτσα τους κάπιοι αλήτες του παλιού καιρού;"ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ".Όσο σαχλό κι αν ακούγεται,είναι στην βάση του σοφό.
-Τι νομίζεις πως γράφουν οι αλήτες στα μπράτσα τους τώρα;
-Δεν ξέρω.Μάλλον κάτι σαν "Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΩΖΕΙ".
-Δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε απο τον Θεό,έτσι δεν είναι;
-Ίσως Αυτός να μην μπορεί να απομακρυνθεί απο μας.
-Είναι πάντα ευχάριστο να μιλάει κανείς μαζί σου.Εγώ νιώθω πάντα καλύτερα κάθε φορά που μιλάμε.
-Να'ρχεσαι όποτε θέλεις αγόρι μου.
Ο Σόννυ σηκώθηκε,άνοιξε την πόρτα,την έκλεισε και έφυγε.Ο Λέσλι έφτιαξε ένα ακόμα ουίσκι.Οι RAMS του Λός Άντζελες προκρίθηκαν χάρη στην καλή τους άμυνα.Σωστή κίνηση.Όλα στη ζωή εξελίσσονταν προς την ΑΜΥΝΑ.Το σιδερένιο παραπέτασμα,το σιδερένιο μυαλό,η σιδερένια ζωή.Τελικά όποιος προπονητής κλότσαγε την μπάλα στου διαόλου την μάνα κάθε φορά που η ομάδα του την είχε στην κατοχή της δεν θα έχανε ποτέ παιχνίδι.......
Henry Charles Bukowski
16/8/1920-9/3/1994

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

I drink all night
And I sleep all day
I drink all night
And I sleep all day
You're feeling your way through the dark
But you can't get out.....

http://www.youtube.com/watch?v=NeSxjWMcAB4
Eίσαι χασικλής;Η μάνα σου και η γκομένα σου
πάντα σε βρίζουν;Όλοι οι φίλοι σου σε θεωρούν
underachiever;Μην ανησυχείς.Μπορεί και εσύ
να δικαιωθείς στα 60 σου.Σ'ευχαριστούμε
Dude.....Μας δίνεις για άλλη μια φορά ελπίδα....

Δυνατός,Άσχημος,Ακέραιος.

Μπήκε μέσα στο μπάρ.Κοίταξε τριγύρω,να βεβαιωθεί πως κανένας γνωστός δεν ήταν εκεί.Κανείς δεν ήταν.Βάδισε αγέρωχα προς την μπάρα.Βρισκόταν σε γνώριμα νερά,αν και δεν είχε πατήσει ποτέ του εκεί.Απλά,τον τελευταίο καιρό,σχεδόν ζούσε σε μπάρ.Και φρόντιζε να μην πηγαίνει ποτέ στο ίδιο μπάρ.Ευτυχώς,υπήρχαν πολλά.Κάθησε στην μπάρα,ο μπάρμαν τον πλησίασε αμέσως.Παρήγγειλε το δηλητήριο της επιλογής του,το οποίο ήρθε σχεδόν αμέσως,συνοδευόμενο απο ένα μπώλ με φυστίκια,και ένα ποτήρι νερό.Άνοιξε την ασημένια ταμπακιέρα του,έβγαλε ένα τσιγάρο,το άναψε,και αυτόματα χαλάρωσε.Μάλλον υπερβολικά πολύ.Πρέπει να πέρασαν κάμποσα λεπτά,γιατί όταν η φωνή του μπάρμαν τον ξύπνησε απο τον λήθαργο,το απείραχτο τσιγάρο που έκαιγε στο τασάκι είχε φτάσει σχεδόν στο τέλος του.
-Δύσκολη μέρα;
Δύσκολη δεκαετία,σκέφτηκε απο μέσα του,και κοίταξε τον μπάρμαν με ένα συγκαταβατικό μειδίαμα.Αυτός ήταν παλιά καραβάνα,κατάλαβε αμέσως οτι δεν θα υπήρχε ανάγκη για συναναστροφή με τον πελάτη,οπότε πήρε το ποτό του και έκατσε απέναντι απο την μελαχροινή σαραντάρα,με τα ομολογουμένος πολύ όμορφα πόδια,που καθόταν στην άλλη άκρη της μπάρας.
Γύρισε και την κοίταξε.Ήταν όντως εντυπωσιακή.Γιατί δεν την είχε προσέξει πρίν;Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες ήταν που τον εκνεύριζαν τόσο πολύ τον τελευταίο καιρό.Από τότε που ήταν πάλι εργένης,προσπαθούσε να εκπληρώσει το ανδρικό του πεπρωμένο,γκομενίζοντας ασύστολα.Μόνο που υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα:βαριόταν απίστευτα πολύ.Ξαναγύρισε στο ποτό του,και άναψε ένα ακόμα τσιγάρο,σκοπεύοντας αυτή τη φορά να το καπνίσει.Ήταν ακέραιος άνθρωπος,και μερικά λεπτά αργότερα,μία γόπα ήταν στο τασάκι του,και είχε χάσει κάμποσα ακόμα λεπτά απο την ζωή του.Σήκωσε το βλέμμα:στον καθρέπτη πάνω απο το μπάρ φαινόταν το ρολόι.Είχε αργήσει.
Περίμενε τον κολλητό.Άναψε ένα τσιγάρο ακόμα,και με γενναιότητα και παρρησία,αποτελείωσε το ποτό του.Έκανε νόημα στον μπάρμαν,και εκείνος φρόντισε αμέσως τον ανεφοδιάσμο.Η 40άρα έδειξε ενδιαφέρον για το γεγονός ότι παρ'όλο που βρισκόταν μόλις 10 λεπτά εκεί,βρισκόταν ήδη στο δεύτερο ποτό.Παλιά καραβάνα και εκείνη,και με μία απεριόριστη όρεξη για αλκοόλ,θεωρούσε ιδιαίτερα σέξυ κάποιον που φαινόταν εξ ίσου "καταραμμένος" με αυτήν.
Απο τα ηχεία ξεχύνοταν η "αισθησιακή" φωνή του Ρόμπερτ Πλάντ,που έκλαιγε για τον χαμένο του έρωτα,ακριβώς την εποχή που κάθε βράδυ πήδαγε 23 16χρονές,μαστουρωμένος με την καλύτερη κόκα που παρήγαγε ποτέ,μια λατινοαμερικάνικη μπανανία.
"Γάμα τους Ζeppelin",σκέφτηκε απο μέσα του."Και τους γαμημένους Purple στον γυρισμό μου σπίτι",καθώς ακούγοταν οι πρώτες νότες του Smoke On The Water.
Ήταν έτοιμος να τσακωθεί με τον μπάρμαν για την μουσική,ακόμα και να πεθάνει για να μην αναγκαστεί να ακούσει άλλη μια νότα hard rock,όταν απο την πόρτα μπήκε ο αγαθός γίγαντας.Επί τέλους,είχε έρθει.
Μετά τα high five,τα "τι λέει ρε μαλάκα;" και τις γενικές παρατηρήσεις σχετικά με το πόσο πανέμορφοι παραμένουν,ο κολλητός έκατσε,πήρε ενα τζίν τόνικ,άναψε τσιγάρο,κόιταξε διακριτικά τα μπούτια της σαραντάρας,και πλέον ήταν έτοιμοι να αρχίσουν την συζήτηση για την οποία είχαν έρθει σ'αυτό το υποφωτισμένο και άγνωστο σ'αυτούς υπόγειο.

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Noody likes you.You're ugly and your mother dresses you funny.Now,smile you fucking douche!

Ο Hank Moody μας βοηθάει να ανταπεξέλθουμε....

http://www.youtube.com/watch?v=LZnA1_OINJo
Θα ήθελα να συγχαρώ τον μπάτσο που ψέκασε τον Γλέζο στην σημερινή πορειά....Χωρίς να το ξέρει,προσέφερε πολλά στον συμβολισμό της Ελληνικής Δημοκρατίας.Μπράβο μάγκα.

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Cocktail of the week!

Grounds For Divorce

1 σφηνάκι Αψέντι
1 σφηνάκι Midori
ανακατεύουμε και πίνουμε.
Μετά απο 2 τέτοια,ξεχνάς να πας σπίτι,έξ ου και το όνομα....

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

People who died....

Τάσος Σ.
Παιδικός φίλος,ένα καλοκαιρινό μεσημέρι τον πέτυχε ένα κόκκινο φορτηγάκι,ακριβώς έξω απο το σπίτι του.Πέθανε την επομένη στο νοσοκομείο.Η μάνα του δεν συνήλθε ποτέ απο το σοκ.Αν όντως είμαστε συνομίληκοι,γιατί δεν θυμάμαι καλά,ήταν 9 ετών.

Γιώργος Χ.
Συμμαθητής στο δημοτικό,πέθανε απο λευχαιμία,6η δημοτικού.Είχα δείρει ένα παιδάκι που τον κοροϊδευε επειδή δεν είχε μαλλιά.Ετών 12.

Κώστας Γ.
Συμμαθητής σε δημοτικό και λύκειο,πηγαίναμε σπίτι του και ακούγαμε τους δίσκους της αδερφής του,πίνωντας το home made λικέρ της μάνας του.Σκοτώθηκε με μηχανάκι,ήταν τόσο μαστουρωμένος που δεν έβγαλε καν τα χέρια απο τις τσέπες όταν έπεσε.Ο οδηγός της μηχανής επέζησε...Ετών 19.

Γιάννης Μ.
Φίλος απο πάντα,πρώτη φορά γήπεδο πήγα μαζί του,πρώτη φορά χόρτο ήπια μαζί του.Σκοτώθηκε ακριβώς έξω απο το σχολείο,ένα μεσημέρι,όταν με την μηχανή που είχε μόλις για μία μέρα,παραβίασε στοπ και συγκρούστηκε στην διασταύρωση με λεοφωρείο.Ετών 17.

Τάκης Ν.
Φίλος απο την γειτονία,κάποτε γουστάραμε την ίδια γκόμενα,μας έφτυσε και τους δύο,οπότε γίναμε φίλοι.Σκοτώθηκε στην Καβάλας,σε κόντρα με παπάκι,έπεσε στην νησίδα.Ετών 19.

Θοδωρής Τ.
Φίλος απο την γειτονιά,πήγαμε φροντιστήριο μαζί στην Γ΄λυκείου,βασικά,κάναμε κοπάνα μαζί απο το φροντιστήριο στην Γ΄λυκείου.Overdose,ετών 22.

Γιάννης Φ.
Μεγαλώσαμε απέναντι ο ένας απο τον άλλο.Πέθανε απο overdose,τον αναγνωρίσανε μετά απο μια βδομάδα στα αζήτητα...Eτών 21.

Γιώργος Φ.
Αδερφός του προαναφερθέντα.Σε άδεια απο την φυλακή,τον πυροβόλησαν "άγνωστοι",4 φορές στο κεφάλι.Ετών 26.

Στέλλα Λ.
Παιδί της γειτονίας,τα είχα με την αδερφή της για ένα διάστημα.Σκοτώθηκε σε τροχαίο με τον αρραβωνιαστικό της,μεθυσμένος οδηγός στο αντίθετο ρεύμα.Ετών 27.

Αποστόλης Κ.
Γνωστός απο τον στρατό,αυτοκτόνησε δι απαγχονισμού,μετά απο δυο αποτυχημένες απόπειρες.Ετών 24.

Ελένη Π.
Συμφοιτήτρια,είχαμε κάνει κάτι σε ένα πάρτυ,τροχαίο στις διακοπές της.Ετών 23.

Μπάμπης Χ.
Συμφοιτητής,και γαμώ τα παιδιά.Τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο,υπέκυψε μετά απο 2 βδομάδες.Ετών 25.

Αντώνης Π.
Κολλητός για πολλά χρόνια,κάποια στιγμή ξεκόψαμε.Μου γνώρισε τους Cramps,με πήγε και στο λάϊβ τους.Σόρρυ man......Overdose,ετών 29.


http://www.youtube.com/watch?v=xAKoU_W_mf8&feature=related

Happy B'day Lou!!!!


Ο Lou Reed έγινε 68!!!!Υπάρχει ελπίδα για
όλους μας τελικά....Αλλά σοβαρά τώρα Lou,
what the fuck???Aπό που ψωνίζεις γυαλιά;;;
Η φώτο είναι απο'δώ:
http://waxinandmilkin.com

California Dreamin'...

"...χθές βράδυ είδα στον ύπνο μου πως είμαστε στο Venice.Περπατούσαμε στο boardwalk,φορούσες εκείνο το υπέροχο κίτρινο φορεματάκι σου,και cowgirl μπότες,το χαμόγελο σου έλαμπε όπως το φώτιζε ο ήλιος που έδυε στο βάθος του ωκεανού.Με κρατούσες απο το χέρι και γέλαγες με τα αστεία μου.Κάποια στιγμή σταμάτησες,με κοίταξες στα μάτια,και μου είπες σ'αγαπώ.Σε φίλησα,και ένιωθα το είναι μου όλο να φλέγεται..Σταθήκαμε εκεί αγκαλιασμένοι και σιωπηλοί,να κοιτάμε το ηλιοβασίλεμα..."

http://www.youtube.com/watch?v=8uf1n1wUfxE

Ignorance is bliss

I can see myself now
after all these suicide days and nights,
being wheeled out of one of those sterile rest homes
(of course,this is only if I get famous and lucky)
by a subnormal and bored nurse
there I am sitting upright in my wheelchair
almost blind,eyes rolling backward into the dark part of my skull
looking
for the mercy of the death
Isn't it a lovely day,Mr Bukowski
O,yeah,yeah
the children walk past and I don't even exist
and lovely women walk by
with big hot hips
and warm buttocks and tight hot everything
praying to be loved
and I don't even exist
It's the first sunlight we've had in 3 days,
Mr.Bukowski
Oh,yeah,yeah
there I am sitting upright in my wheelchair,
myself whiter than this sheet of paper,
bloodless,
brain gone,gamble gone,me,Bukowski,
gone
Isn't it a lovely day,Mr.Bukowski
O,yeah,yeah,pissing in my pajamas,slop droolling out of
my mouth
2 young schoolboys run by-
Hey,did you see that old guy
Christ,yes,he made me sick!
after all the threats to do so
somebody else has commited suicide for me
at last.
the nurse stops the wheelchair,breaks a rose from a nearby bush,
puts it in my hand.
I don't even know
what it is.
It might as well be my pecker
for all the good
it does.

The last days of the suicide kid,Charles H.Bukowski

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Ταξίδι στα Κύθηρα...

...Είχα τόσα χρόνια να το δώ.Καταπληκτική ταινία.Μπορείς να πείς πάρα πολλά για τον Αγγελόπουλο,όμως αυτή την σκηνή,μόνο αυτός θα μπορούσε να την κάνει:


Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Don't let us get sick
Don't let us get old
Don't let us get stupid,all right?
Just make us be brave
And make us play nice
And let us be together tonight...

Ό,τι να'ναι και σήμερα(Pt.2)


Οι έργατες
Παιδιά κυρίως απο αγροτικές περιοχές,που στο σύνολο της θητείας τους,ασχέτως ειδικότητας,θα απασχοληθούν σχεδόν αποκλειστικά με εργασιές όπως υδραυλικά,χτίσιμο,βάψιμο,σκάψιμο,κηπουρική και διάφορες άλλες χειρονακτικές εργασίες.Φιλότιμοι και δουλευταράδες απο την φύση τους,σκληραγωγημένοι απο την πολιτική ζωή τους,όταν μεθάνε αναπολούν το αγροτικό τους,τα κυνήγια τους,και την Μαρία,"...που είχ' βυζάρ'ς.....Καλά παιδιά,αλλά δεν αντέχονται για πολύ.Έχει όμως πολύ πλάκα να τους βλέπεις να προσπαθούν να συννενοηθούν με τις ντοπιολαλιές τους...
Οι Gay
Σε ένα θεωρητικά αβάσταχτο περιβάλλον γι'αυτούς,καταφέρνουν να επιβιώνουν χάρη στο πηγαίο χιούμορ τους,και την απίστευτη δυνατότητα τους να αντιστρέφουν το κράξιμο σε χρόνο dt.Συνήθως αρκετά έξυπνοι,διασκεδάζουν αφάνταστα με την μάτσο ατμοσφαιρά που επικρατεί τριγύρω τους,και είναι απο τα καλύτερα παιδιά για παρέα,καθώς ξέρουν όλα τα κουτσομπολία,και το κράξιμο της ηγεσίας είναι σκέτη απόλαυση...
Τα μαχίμια
Χωρίζονται σε 2 κατηγορίες:Ορίτζιναλ μαχίμια,και γιαλαντζί.Οι ορίτζιναλ καταλήγουν σχεδόν πάντα είτε στους Καταδρομείς,είτε στους Πεζοναύτες,και αφού απολυθούν εγγράφονται σε λέσχες εφέδρων,και ονειρεύονται το πρωινό που το πεπρωμένο θα τους οδηγήσει στην Άγκυρα,μ'ενα μαχαίρι στα δόντια...Όσοι απ'αυτούς καταλήξουν σε ΠΖ-ΤΘ-ΠΒ θα είναι μόνιμα τεντωμένοι,θα αγανακτούν με την απάθεια και την σπαρίλα των συναδέλφων τους,και περιμένουν τίποτα σκηνάκια,ή καμιά επάνδρωση για να βαφτούν με φούμο και να φορέσουν κλαδιά στο κράνος...
Οι γιαλαντζί έχουν δει πάρα πολλές ταινιές.Σε θεωρητικό επίπεδο είναι και γαμώ τα κομμάντα,σε πρακτικό επίπεδο,στην πρώτη πορεία με φόρτο μάχης κάτω απο τον ήλιο,θα λιποθυμίσουν και απο'κει και πέρα θα αποφεύγουν διακριτικά οποιαδήποτε παρόμοια κατάσταση.
Τα μαστούρια
Οι περιπτώσεις φαντάρων που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι στον πούτσο κάνουν αυτές οι κωλοεπιτροπές απαλλαγών....Χωρίζονται στους λαιτ χασικλήδες,που περνάνε την θητεία τους μονίμα μαστουρωμένοι,και τα πρεζάκια,που είναι ο φόβος και ο τρόμος κάθε διοικητή,καθώς το πιθανό overdose του νεαρού στρατιώτη μπορεί να πληγωσει ανεπανόρθωτα την καριέρα του.Ο χασικλής είναι πανευτηχής αν μετατεθεί στην Γκατζολία,όπου το ευλογημένο χόρτο φητρώνει σχεδόν μόνο του.Βρίσκει αμέσως τους ομοιδεάτες του,και ανακαλύπτει τις καλύτερες καβάντζες του στρατοπέδου.Θα τον πετύχεις να την πίνει στα πιο απίθανα μέρη,όπως μέσα σε άρμα στον όρχο,στις αποθήκες πυρομαχικών,ακόμα και μέσα στο διοικητήριο,μια Κυριακή βράδυ(wink...)
Ο πρεζάκιας δεν θα κάτσει πάνω απο μήνα στην μονάδα,καθώς αναγκαστικά θα βαρέσει ντάγκλες,θα πάρει ενα G3 κάποιο βράδυ,και αφού απειλήσει τον λοχία υπηρεσίας,θα οδηγηθεί στο πλησιέστερο στρατιωτικό νοσοκομείο,για την διαδικασία της αναβολής...
Τα κωλόψαρα
Τα παλικάρια που θα απολυθούν απο την σκοπιά.Μόνιμα ψαρωμένοι,μιλάνε στον πλυθηντικό ακόμα και στους Δεκανείς,και γρήγορα το όνομα τους πίανει στασίδι στα χείλη κάθε χώστη καραβανά,που ξέρει πως αντί να παρακαλάει άλλους φαντάρους να πάνε για γόπινγκ,θα στείλει τον τάδε,που θα πεί και μάλιστα,και θα χτυπήσει και λίγο τακούνι φεύγοντας...Χρειάζεται να του αναλύσεις το παραμικρό,στην φρουρά σπάει τα αρχίδια των πάντων με τις ηλίθιες ερωτήσεις του,καθώς η ευθηνοφοβία του,του στερεί την οποιαδήποτε ικανότητα να πάρει πρωτοβουλία και να ενεργήσει αυτόνομα.Αν τυχών βγεί αναφερόμενος,θα μπήξει τα κλάμματα,θα παρακαλάει τον ουλαμαγό του να τον λυπηθεί,και θα αυτομαστιγωθεί για να εξηλεωθεί για την 24η κράτηση που αμαύρωσε το άψογο ΑΦΜ του.
Οι ψυχώ
Τα παιδιά με την μόνιμη γυαλάδα στο μάτι.Ακραία κυκλοθυμικοί,με βίαιες τάσεις,και απίστευτες εκρήξεις,απομονωμένοι σχεδόν πάντα απο τους υπόλοιπους φαντάρους,που καθώς τους βλέπουν σαν ωρολογιακές βόμβες,τρέμουν το να βρεθούν κοντά τους την ώρα του μπάμ.Ακόμα μεγαλύτερο φόβο προκαλούν στους εκάστοτε επόπτες και ΑΥΔΜ,που μένουν άγρυπνοι όλοι νύχτα,στην έφοδο πλησιάζουν την σκοπιά του εν λόγω φαντάρου με χιλιάδες προφυλάξεις,για να βεβαιωθούν οτι Α)δεν θα τους πυροβολήσει,και Β),οτι δεν θα τον βρούν κρεμασμένο απο την ΑΤ του μέσα στην σκοπιά.
Συγχαρητήρια Βαγγέλη,τώρα φουντάρουν και οι ναύτες...

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=136520

Nicht argern,nur wundern!


Εεεε,οκ,μου είπε οτι του λείπει.Αυτός δεν της λείπει.Τα βράδια είναι μόνος του,ακούει παλιούς δίσκους,πίνει πολύ,καπνίζει ασταμάτητα...Κάνει μαλακίες μωρέ,ρουφάει οτι βρεί,φρικάρει και χτυπιέται,βάζει τα κλάμματα,μετά ηρεμεί και ντρέπεται...Αλλά τουλάχιστον,όλα αυτά τα κάνει μόνος του.Αυτό είναι καλό,έτσι λέει,δεν εκτίθεται.Δεν ξέρω τι να του πω,είναι καλό παιδί,και είναι έξυπνος.Αλλά δεν μπορεί να συνέλθει.Δεν είναι ούτε αυτά που πέρασε,ούτε τίποτα,αυτά λέει τα έχει ξεχάσει.Είναι η μοναξιά που τον τρώει.Είναι που από το πουθενά κάτι γίνεται και τον βγάζει εκτός τροχιάς.Ένα τραγούδι την μια,μια κουβέντα που ακουεί τυχαία...Χθές βράδι,κάποιος είπε την λέξη φρικεισον...Τι να πείς,είναι μεγάλη πουτάνα η ζωή...Θα συνέλθει κάποια στιγμή,είναι γερό παλικάρι και δεν μασάει.Αλλά η μοναξιά θα είναι πάντα εκεί.Μερικά πράγματα,τα νιώθεις μόνο μια φορά στη ζωή σου,αν είσαι τυχερός.Και απ'αυτή την άποψη,στάθηκε τυχερός.Αυτό το αναγνωρίζει.Δεν της κρατά κακία,μόνο που του λείπει μωρέ...Του λείπει πολύ.Δεν θέλει να τον λυπούνται,και σίγουρα δεν θέλει να τον λυπάται εκείνη.Και δεν ζητάει τίποτα.Μόνο που του λείπει του μαλάκα....Και στεναχωριέται..Για τον εαυτό του,όχι για 'κείνη.Αυτή είναι καλά,δεν τραβάει κανένα ζόρι.Και χαίρεται μου είπε γι'αυτό.Δεν γαμιέται,τουλάχιστον ένας απο τους δυό τους να είναι καλά..Αυτά μου έλεγε,που λές.Μετά έφυγε.Θα πήγαινε να τα πιέι.Ξέρω τι κάνει.Προσπαθεί να πνιγεί.Προσπαθεί να ξεχάσει.Και ας ξέρει πως,το τελευταίο πράγμα που θα θυμάται,όταν όλα τα άλλα θα έχουν καλυφθεί απο την ομίχλη,είναι εκείνη...Ο φτωχός,τον λυπήθηκα τον κακομοίρη.Γιατί είναι καλό παιδί.Και του λείπει μωρέ,του λείπει πολύ...Άντε,θα τα πούμε..