"....Πρίν φτάσει στην τελευταία αράδα ωστόσο,είχε κίολας καταλάβει ότι δεν θα έβγαινε ποτέ απ'αυτο το δωμάτιο,γιατί η πόλη των αντικατοπτρισμών ήταν προορισμένη να σαρωθεί από τον άνεμο,και να εξοριστεί από την μνήμη των ανθρώπων,ακριβώς τη στιγμή που ο Αουρελιάνο Μπαμπιλόνια θα τέλειωνε την αποκρυπτογράφηση των περγαμηνών,κι ότι όλα όσα ήταν γραμμένα σ'αυτές ήταν ανεπανάληπτα,γιατί ράτσες καταδικασμένες σ'εκατό χρόνια μοναξιάς δεν έιχαν δεύτερη ευκαιρία πάνω στη γή."