Και ναι,ο καιρός περνάει,το κατάλαβα τελικά.Ο χρόνος...Μία έννοια που ποτέ μου δεν έπιανα πολύ καλά.Τώρα έμαθα.Ήταν καλό το μάθημα,είχα και καλούς δασκάλους.Όλα τελειώνουν κάποτε,όλα έχουν ημερομηνία λήξης,έτσι μου είχες πεί,και είχες δίκιο.Μου είχες πεί και άλλα πολλά,που τώρα δεν θυμάμαι.Τέλος πάντων,"αυτό" τελειώνει.Τα κατάφερα.Δεν ξέρω πώς,αλλά τα κατάφερα.Ξεκίνησα εκεί(ήσουν μπροστά,θυμάσαι...),πέρασα από εκεί,μετά πήγα αλλού,στο τέλος εδώ πάλι,σε ένα διαφορετικό εδώ.Και τώρα,στην "τελική ευθεία"...Μπράβο μου.Μπράβο μας."Εκεί" με δίδαξαν μία μεγάλη αλήθεια:η συμαντικότερη κινητοποιός δύναμη της ανθρωπότητας,είναι η αναγκαιότητα.Ο καθένας κάνει αυτό που πρέπει για να την βγάλει καθαρή.Και εγώ,και εσύ,και όλοι μας.Και απλά,μερικές φορές,οι ανάγκες συμπίπτουν.Και αν συμπίπτουν για πολύ καιρό,δημιουργούν ψευδαισθήσεις.Και οι ψευδαισθήσεις είναι κακό πράγμα...Πίστεψε με,σ'το λέω εγώ,που γράφω γράμματα σε κάποιον που δεν υπάρχει....
Τέλος πάντων,είμαι εδώ,λίγο πρίν το φινάλε,είσαι εκεί,και δεν υπάρχει κανένας δρόμος που να μας οδηγεί κοντά,απλά ήθελα να σου το πώ:Αυτό που άρχισε τότε,σε λίγο θα τελειώσει.
"...Καπνίσαμε-θυμήσου-ατέλειωτα τσιγάρα
συζητώντας ένα βράδυ
-ξεχνώ πάνω σε τι-και είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο
μα τόσο ενδιαφέρον.
Μια μέρα,ας ήτανε,να φύγω μακριά σου αλλά κι
εκεί θα'ρθείς και θα με ζητήσεις.
Δεν μπορεί,Θε μου,να φύγει κανείς μοναχός του."
Μανόλης Αναγνωστάκης
http://www.youtube.com/watch?v=5Xjti6DzQLk
...Έχεις απόλυτο δίκιο Tom....Δεν φεύγει το γαμημένο με τίποτα...Εσύ με καταλαβαίνεις...Πάντα με καταλάβαινες...Περάσαμε μερικά όμορφα βράδια οι τρείς μας,θυμάσαι;Yeap,good times.....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου