Τώρα πια ξέρεις.Ξέρεις πως δεν θα ξυπνήσεις ποτέ πρίν τις 2,ξέρεις πως τα βράδια θα είναι πάντα δύσκολα.Ξέρεις πως δεν θα μπορέσεις ποτέ να πιείς μόνος σου,και πάντα θα προσπαθείς να πιάσεις κουβέντα.Ξέρεις πως θα περάσεις χρόνια προσπαθώντας να συνέλθεις,μέχρι που κάποια μέρα θα συνειδητοποιήσεις πως,ενώ θυμάσαι πως κάποτε ήσουν και πολύ γαμάτος,τώρα δεν μπορείς να θυμηθείς πώς και γιατί τα κατάφερνες..Και ξέρεις καλά,πως ανάσταση δεν υπάρχει.Θα πονάς,και οι φίλοι σου θα κάνουν όλα αυτά τα χαριτωμένα,αλλά απόλυτα θλιβερά πράγματα που κάνουν οι φίλοι για να σε στηρίξουν...
Θα είσαι τελειωμένος,θα κλαίς βλέποντας ταινίες,θα πονάς ακούγωντας τραγούδια,θα αποφεύγεις δρόμους και γειτονιές.
Θα την μισήσεις.Μετά,θα μισήσεις τον εαυτό σου.Μετά θα μισήσεις όλο τον κόσμο.Και μετά θα μισήσεις πάλι τον εαυτό σου.Θα την αποφεύγεις,αλλά θα την πετυχαίνεις πάντα τυχαία,στις χειρότερες στιγμές,και θα προσπαθείς να το παίξεις αδιάφορος,ενώ το στόμα σου γεμίζει οξύ απο το στομάχι σου,και όλο σου το είναι σου ουρλιάζει να τρέξεις μακριά,όσο πιο γρήγορα γίνεται....
Κόμπος στον λαιμό,κομμένα γόνατα,στεγνό στόμα,αυπνία.Ξέρεις τι σε περιμένει.Χαλάρωσε νεαρέ...Ηρέμησε..Δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα.Lay down,lay down....
http://www.youtube.com/watch?v=qHDdqubE7zQ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου