Η εκστρατεία λοιπόν πλησιάζει στο τέλος της,οπότε είναι καιρός για debriefing,αποενημέρωση όπως λέμε στα "στρατιωτικά".Θα αρχίσουμε με το ψηφιδωτό των γενναίων ηρώων που αποτελούν το πλέον νευραλγικό κομμάτι του στρατεύματος,των υπέροχων κομπάρσων του θεάτρου του παραλόγου που μάθαμε να αποκαλούμε θητεία:Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το γενναίο ελληνικό πουτσοφάνταρο...
Οι νορμάλ
Παιδιά που σηνήθως κατάγονται απο αστικά κέντρα,και μπαίνουν μετά απο κάποια χρόνια αναβολής,λόγω σπουδών,ή απλά,για να μην τους έρθει ο στρατός απότομα.Έχουν κάποιο μικρό βυσματάκι,που φροντίζει για μια καλή μεταθεσούλα,η καμία αδειούλα.Ψαρωμένοι και φοβισμένοι στην αρχή,όσο περνάει ο καιρός χαλαρώνουν,και στο τέλος πουτσεύουν κιόλας,αλλά πάντα με τάκτ.Ποτέ σχεδόν δεν θα πατήσουν στο θρυλικό τακ λαιν,είτε λόγω ιδιοσυγκρασίας,είτε λόγω προσβάσεων στην ιεραρχία.Όντας μορφωμένοι,αναλαμβάνουν πόστα όπως Επιλοχίας,γραφέας 1ου-2ου-3ου-4ου κτλπ.Καλά παιδιά κατά κύριο λόγο,με λίγες επαφές με τα στελέχη,χωρίς να δημιουργούν προβλήματα,μετράνε μέρες για να πάρουν άδεια,να απολυθούν κτλπ,και γενικά αντιμετωπίζουν τον στρατό σαν μία παρένθεση.Αφού απολυθούν,αναπολούν την θητεία,και διηγούνται ψεύτικες ιστορίες μαχιμότητας...
Οι κλαψιάρηδες(γνωστοί και ως κηδείες...)
Είναι τα παιδιά που κλαίνε τις νύχτες στο κέντρο.Μπούληδες ψυχή τε και σώματι,μαμόθρευτοι μέχρι αηδίας,προσκωλούνται στον οποιοδήποτε πιστεύουν πως μπορεί να τους προστατεύσει.Συχνά πέφτουν θύματα άγριας καζούρας από τους συναδέλφους τους,και αρκετά συχνά,απειλούν αυτούς,με μοναδικό αποτέλεσμα να χειροτερεύει η καζούρα..Όταν παλιώσουν,ή θα εξελιχθούν σε ρουφιανάκια,ή θα έχουν μεταμορφωθεί σε νορμάλ άπογαλακτισμένους ενήλικες.Ίσως η μοναδική περίπτωση ανθρώπου που έχει να ωφεληθεί απο την θητεία.
Τα πολύπριζα
Χωρίζοντε σε δύο διακριτές κατηγορίες.Οι διακριτικοί:Δεν μιλάνε ποτέ για το βύσμα τους,είναι κοινωνικοί και φιλότιμοι,και χτυπάνε εκεί που δεν το περιμένεις,ή με δυνατή μετάθεση,η με μια πολυήμερη άγραφη άδεια,μετά απο το απαραίτητο τηλέφωνο απο "άνωθεν"
Οι προκλητικοί:Από την πρώτη μέρα μέσα,όπου σταθούν και όπου βρεθούν,μιλάνε για το βύσμα τους,και το πόσο ισχυρό είναι.Απειλούν,ακόμα και στελέχη("θα δείς τι θα πάθεις,στην πινέζα θα σε στείλω...")και καταντάνε γραφικοί.Αλοίμονο αν το θρυλικό υπέρ-βύσμα αποδειχθεί μούφα,μέχρι να απολυθούν θα βαράνε καλιόπη,και θα τους κάνουν καζούρα ακόμα και οι φοριαμοί...
Οι μεσήλικες
Φαντάροι προχωρημένης ηλικίας(άνω των 27-28..),σχεδόν πάντα μορφωμένοι,που αποκτούν παρατσούκλια όπως "πατέρας","παππούς","θείος","γριά",κτλπ.Θα γίνουν βαθμοφόροι,είτε ΔΕΑ,είτε ΥΠΑΞ,και θα συμπεριφέρονται στους νεότερους φαντάρους με συγκατάβαση,και μερικές φορές θα είναι οι μεσολαβητές ανάμεσα στην διοίκηση και τους οπλίτες.Γενικά καλοί στρατιώτες,αυτοπειθαρχημένοι και υπομονετικοί,ήπιοι στις συμπεριφορές τους,θα βαρέσουν κάποια στιγμή άγριες απαλεψίες,αλλά θα τα βγάλουν πέρα.Παλιώνοντας θα μάθουν να λουφάρουν διακριτικά,και,ώς πολιτισμένοι άνθρωποι,θα αναλαμβάνουν να βοηθούν τους "νέους" να προσαρμοστούν πιο εύκολα.Διαβάζουν,αγωνιούν για το μέλλον,μετράνε μέρες,τρελαίνονται με τους παραλογισμούς του στρατού,και γενικά,ζούνε για την στιγμή που θα πάρουν στα χέρια τους την Ροζαλία.
Οι περιπτωσάρες
Όπως κάθε χωριό έχει τον τρελό του,έτσι και κάθε μονάδα έχει την περίπτωση της.Άτομα χαμηλής μόρφωσης,και σηνύθως χαμηλού IQ,προκαλούν γέλιο μόνο και μόνο με την εμφάνιση τους.Αν και πέφτουν συχνά θύματα άγριας πλάκας,σιγά-σιγά γίνονται κάτι σαν μασκότ της Επιλαρχίας,και έχοντας δείξει πως είναι ικανοί να σπείρουν παντού τριγύρω τους την καταστροφή,απαλλάσονται απο τους διοικητές τους απο οποιαδήποτε εργασία που απαιτεί την παραμικρή υπευθηνότητα.Αν κάτσει και βγούν στον τάκο,είναι σίγουρο πως θα στήσουν άθελα τους,την κωμωδία της χρονιάς..
Οι τσάτσοι
Γλοιώδεις τύποι,χοντρο-βύσματα,καβατζωμένοι σε λουφαδόρικα πόστα,ρουφιανεύουν συνεχώς,απειλούν,γλύφουν,και θεωρούν πως δικαιωματικά οι ίδιοι δεν προβλέπετε να κάνουν τίποτα απο όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που κάνεις στον στρατό,όπως σκοπιές,περίπολα,αγκαρεία κτλπ.Αλοίμονο αν εκπέσουν της εξουσίας του,περιφέρονται ολομόναχοι και απόκληροι μέσα σε ένα στρατόπεδο που τους μισούν ακόμα και οι οπλοβαστοί...
Οι κωμικοί
Παλiκάρια που έχουν το απίστευτο χάρισμα να βρίσκουν κάτι αστείο παντού.Σκαρώνουν φάρσες,κράτανε ξύπνιο τον θάλαμο όλη νύχτα με ανέκδοτα,γίνονται αγαπητοί απο στρατιώτες και στελέχη,και αμύνονται στον παραλογισμό του στρατώνα με το έμφυτο χιούμορ τους.Ακόμα και όταν βαράνε τις χειρότερες απαλεψίες τους,ως άλλοι τραγικοί κλόουν,θα σε κάνουν να γελάσεις.Να'ναι καλά...
Οι φιδέμπορες
Τα έχουν κάνει και τα έχουν δεί όλα,αν και είναι μόλις 19 ετών...Απίστευτες ιστορίες,εμφανώς ψευδείς,σχετικά με τρομερά κατορθώματα στην πολιτική ζωή τους.Όταν παλιώσουν διηγούνται στους νέους περιστατικά όπως τότε "...που κολύμπησα το παγωμένο ποτάμι με το μαχαίρι στα δόντια,βγήκα απέναντι και επέστρεψα το πρωί με 12 αυτιά κρεμασμένα στο ΤΑΠ μου..."
Oι μάγκες
Σκληρά αγοράκια,που δεν μασάνε με τίποτα,συχνά παίζουν ξύλο με το παραμικρό,ενώ δεν διστάζουν να αρπαχτούν ακόμα και με διοικητές.Αν τους πάρεις στο φιλότιμο δείχνουν έναν άλλο εαυτό,αλλά πολλές φορές βλέπεις πως έχουν όλα τα προσόντα να συνεχίσουν την καριέρα τους σε σοφρωνιστικά καταστήματα...
Η συνέχεια αύριο...
